zondag 15 juni 2014

Schoolkamp




                                                                                    


Het zat er al jaren aan te komen: schoolkamp met groep 8…Niet echt een activiteit voor Jason.       Hij wil en durft niet uit logeren. Toen hij 3 was moest hij een paar dagen logeren vanwege een ziekenhuisopname van mij. Een negatieve herinnering. Ook kan hij, volgens eigen zeggen, niet zonder Peter slapen. Ik vond dat hij, als het even zou kunnen, wel mee moest op schoolkamp.

Al jaren ging de school met groep 8 voor 3 dagen naar Ameland. Ze overnachtten in een huis waar de mogelijkheid was om in een apart kamertje te gaan slapen. Jason hierop voorbereidt, vorige zomer samen met hem een nacht in een hotel zonder Peter. Dit om te laten zien dat hij best zonder Peter kan slapen. Jason had heerlijk geslapen, samen dat weekend een knuffeltje voor hem in de dierentuin gekocht, “Wolfje” die hij op kamp mee kan nemen (eventueel in kussensloop) en die hem er aan kan herinneren dat hij echt zonder Peter kan slapen. 

Jason stond niet meer negatief tegenover het schoolreisje! Maar…Ameland ging niet door vanwege een dubbele boeking. Het werd Vlieland, slapen in 20 persoons-tenten met een groep van bijna 70 kinderen…Net een stapje te hoog  voor Jason. Hij weigerde mee te gaan, van Robbert hoefde hij ook niet mee maar gelukkig kreeg ik de steun van Jasons juffen.
Een tent huren op de camping was mogelijk maar dan kon ik Peter niet mee nemen. Gelukkig kon ik een appartement in de buurt van de camping boeken waar ik met Peter naar toe kon. Er waren zelfs twee slaapkamers. Ideaal dus! 

Eind mei, de 3 dagen voor Hemelvaartsdag,  was het kamp. Jason ging met zijn school op de 9 uur boot, wij zijn op de middagboot gestapt. We hebben nog even een slaapzak afgeleverd die één van de kinderen was vergeten. Jason hoorde Peter blaffen, kwam even gedag zeggen maar verdween meteen weer in de tent om te pesten (gelukkig dit keer een kaartspelletje). ’s Avonds werd hij door de directeur afgeleverd bij ons appartement, ’s ochtends hebben we hem weer gebracht. Jason heeft zich prima vermaakt. Wij ook met een heerlijke strandwandeling. Het klopte zo gewoon helemaal. Alles goed in balans. (Ik ook.)
                                                        

’s Avonds lag Peter uitgestrekt op de grond te slapen totdat hij ineens opstond en onrustig werd, en ja hoor daar belde meester Age al op dat ze voor de deur stonden. Peter had het al aangevoeld!        Jason heeft een superleuk kamp gehad! Weer een sprong gemaakt in zijn ontwikkeling en weer een dosis zelfvertrouwen binnen gekregen. Mede mogelijk gemaakt door o.a. de Sint Maarten school, juf Franske, juf Monique, meester Age en de andere juffen en vrijwilligers!

Wij kijken terug op een paar geweldige dagen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten